ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΩΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ
ART ATHINA 2019
Η Αίθουσα Τέχνης αγκάθι – κartάλος, συμμετέχει στην Διεθνή Συνάντηση Τέχνης ART–ATHINA που θα πραγματοποιηθεί στο Ζάππειον Μέγαρο παρουσιάζοντας την ατομική έκθεση ζωγραφικής του Φίλιππου Φωτιάδη με τίτλο IΣΤΟΡΙΕΣ ΤΩΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ | FLAT STORIES
Καλοκαιρινά Απογεύματα | Summer Afternoons | 43x116x3 cm
Εκείνον εκεί. Δυσκολεύεσαι να τον τοποθετήσεις. Είναι ο αιώνιος φοιτητής; ή μήπως ο επαναστάτης γιος κάποιου επιχειρηματία; Που περιφρόνησε -προσωρινά– τις οικογενειακές παροχές για έναν έρωτα. Ή να είναι το κλεφτρόνι που τρύπωσε προχθές μεσημεριάτικα στης κυρίας Ντίνας από κάτω; Αυτή, στη στάση, με τις μπούκλες και τον σκύλο; Κάτι τρέχει. Ο απατημένος σύζυγος, o μάστορας – φαίνεται από το βαλιτσάκι με τα εργαλεία- ανυποψίαστος. Αν και θυμωμένος. Θα τα έχει βάλει με το αφεντικό του. Για τα ένσημα. Συντηρεί ασανσέρ. Ή κάτι τέτοιο. Κι ο κοντός με τις τιράντες, ο φωνακλάς, πάλι έχασε στο λότο; Ή δεν τον άφησε καν η γυναίκα του να παίξει. Δεν έχουν παιδιά. Σίγουρα δεν έχουν. Εκείνη φέρνει τα λεφτά. Τρία μικρά διαμερίσματα στο κέντρο. Airbnb. Διάσπαρτοι στα μπαλκόνια αξύριστοι άνεργοι τριαντάρηδες, συνταξιούχοι με σώβρακα, φανέλες και κοιλιές, και δημόσιοι υπάλληλοι σε αργία επ’ αόριστο. Kουρασμένες μανάδες, στα πεζοδρόμια, σέρνουν καρότσια για τη λαϊκή και παιδιά που δεν πήγαν κατασκήνωση φέτος. Κι άλλοι βιαστικοί προς σημαντικές δουλειές. Να προλάβουν: τον μπακάλη, την εφορία, το ραντεβού. Κάτι. Μάλλον ασήμαντο. Στο λεωφορείο, στο μετρό, ανέκφραστα πρόσωπα. Χείλια με κατεβασμένες άκρες, ή μικρές ρυτίδες γύρω από τα μάτια. Κι όμως, κάποια βλέμματα εμφανώς χαρούμενα. Ή άραγε πονηρά; Θα την ρίξει μέχρι το βράδυ κι ύστερα θα την παρατήσει. Πιθανότατα. Ίσως εκείνη να τον παρατήσει. Είναι αρραβωνιασμένη. Κοστούμια. Στελέχη ή τραπεζικοί υπάλληλοι, ιδρωμένοι μιλούν στα κινητά. Σημαντικές υποθέσεις προφανώς. Δε σε αφορούν. Αυτοί, είναι οι άλλοι. Κάποιοι άλλοι. Ή μήπως είναι εσύ; Όλοι πάντως, ή σχεδόν όλοι, κοιμούνται και ξυπνούν σε κουτάκια στοιβαγμένα το ένα πάνω από το άλλο, ο ένας κάτω από τον άλλο, στην ηλιόλουστη πόλη που προχωράει και δεν σταματάει. Δίπλα σου, εκείνοι που μόνο τους ακούς. Να διαφωνούν, να μαλώνουν, να βρίζονται. Ενίοτε να πετάνε αντικείμενα στον τοίχο της κουζίνας σου, από την άλλη πλευρά. Και τα χοροπηδητά παιδικά βήματα στο ταβάνι. Κλάματα όταν αρνούνται να πάνε για ύπνο, γέλια όταν περιμένουν παγωτό. Φάλτσα χαρούμενα τραγούδια από το μπαλκόνι. Καθημερινές, επίπεδες, μικροϊστορίες. Και κάθε τόσο, ανάμεσα στην τσιμεντένια μονοτονία, συναντάς κολλημένες ή βαμμένες ζωηρές διαμαρτυρίες, ευχές ή υποσχέσεις. Συλλογικά μηνύματα. Δυσκολεύεσαι να προσδιορίσεις αν απευθύνονται σε σένα ή σ’ αυτούς. Κάλεσμα για κάτι καλύτερο. Πάντα υπάρχει κάτι άλλο, καλύτερο. Για τον καθένα. Κι όταν επιτέλους βραδιάσει, κι ανοίξεις την μπύρα σου στο στενό σου μπαλκόνι, ξέρεις: κάποιος από απέναντι σε κοιτάζει. Σε περιεργάζεται. Σίγουρα σκαρφίζεται ιστορίες για τη δική σου ζωή.
Καλοκαιρινά Βράδια | Summer Evenings | 43x116x3 cm
The guy over there. Hard to place him. Is he the college student who skipped class again today? Or is he perhaps the rebellious son of some wealthy businessman who -temporarily- set aside his family’s benefits for a love affair? Or is he the petty thief who, the day before yesterday, snuck into Mrs. Dina’s apartment below? What about her, at the bus stop, with the curls and the dog? Something’s going on there. Did she cheat on her husband, the handyman? (Àou can tell by his toolbox.) He appears to have no clue. Though he looks angry. He’s probably had it with his boss, who did not pay his social security contributions. He repairs elevators. Or something like that. And the short man with the suspenders, the loud one, is he mad because he lost on the lottery again? Or maybe because his wife won’t even let him play? They don’t have children. They don’t, for sure. She’s the one bringing in the money. Three apartments in the city center. Airbnb. Balconies around them filled with unshaven, unemployed thirtysomethings; pensioners in their briefs, undershirts and potbellies; and with public servants on indefinite leave. On the sidewalks, tired mothers mill around the farmer’s market dragging shopping carts and children that didn’t go to camp this summer. Others rush to their important errands, to make it on time: the grocery store, the tax office, an appointment. Something. Probably insignificant. On the bus, in the subway, expressionless faces. Lips drooping down, small wrinkles at the corner of their eyes. And yet, some looks are clearly happy. Or perhaps sly. He’ll get her in bed by the evening and then dump her -in all likelihood. Or perhaps she’ll dump him. She’s engaged. Suits. Executives or bank employees, sweating, talking on their mobile phones. Serious projects, probably. None of your business. They are the others. Some others. Or perhaps they are you. But all of them, or almost all, go to bed and wake up in boxy flats. Stacked one on top of the other, in the sun-drenched city that keeps on going and never stops. Next to you are those you only ever hear. Arguing, swearing at each other. Occasionally they throw things onto the back side of your kitchen wall. Children’s footsteps thump on your ceiling. They are crying when refusing to go to bed, and laugh when they are promised ice cream. Happy dissonant songs from the balcony. Everyday, flat, micro-stories. And every now and then, somewhere in between the cement monotony, you encounter vivid protests plastered or painted on party walls, wishes or promises. Collective messages. You struggle to determine if they are addressed to you or to them. A call for something better. There’s always something else, something better. For each one. And when at last it gets dark, and you open your bottle of beer on your narrow balcony, you know with certainty: somebody across is staring at you. Analyzing you. Inventing stories about your life.
L: Αυτός Εκεί Πέρα | That Guy Over There | 116x43x3 cm | R: Xoρευτές | Dancers |116x43x3 cm
Δενδρόσπιτο | Tree Ηouse | 58x43x3 cm
L: Εξοχικά Διαμερίσματα |Countryside Apartments | 116x43x3 cm | R: Ζωή σε Τοιχογραφία | Life in a Mural | 116x43x3 cm
L: Στην Κυψέλη| Snakes and Ladders (again) | 58x43x3 cm | R: Εργάτες και Kηφήνες | Workers and Drones | 58x43x3 cm
Μικρόκοσμοι σε Κυματοειδές Περιβάλλον | Microcosms in Wavy Environment | 58x43x3 cm
L: Oργανικά Oργανωμένα | Organically Organized | 116x43x3 cm | R: Φούσκες | Bubbles | 116x43x3 cm